استاندارد لاستیک و پلاستیک ISO 13363 چیست؟ ایزو 13363 شرایط مورد نیاز برای سه نوع گرایش و دو کلاس شیلنگ را مشخص می کند. شلنگ ها برای استفاده در سیستم های خنک کننده موتور (که در آن گازهای خروجی با تخلیه آب خنک کننده مخلوط شده اند) استفاده می شود. این استانداردها در مورد وسایل نقلیه سواری، موتور / شخصی اعمال نمی شود. این سه نوع گرایش شامل موارد زیر می باشد:
1. نوع 1: شیلنگ نرم، ساخته شده از مواد مقاوم در برابر روغن، با تقویت مصنوعی پارچه؛ 2. نوع 2: شیلنگ سخت افزار ساخته شده از مواد مقاوم در برابر روغن، با یک تقویت مصنوعی پارچه با سیم پیچ خورده در داخل آن؛. 3. نوع 3: یک شلنگ یا لوله (اتصال انعطاف پذیر) ساخته شده از مواد مقاوم در برابر روغن، با یا بدون تقویت یا پوشش، برای استفاده در کوتاه مدت در مکان هایی که اتصال از آسیب های مکانیکی محافظت می شود. دو کلاس شیلنگ شامل موارد زیر می باشد: • کلاس A در نظر گرفته شده برای موتورهای دیزل است؛ • کلاس B برای موتورهای بنزینی و برای موتورهای دیزلی با دمای بسیار بالا اگزوز طراحی شده است.
مواد تشکیل دهنده: شلنگ باید از موارد زیر تشکیل شده باشد: – لوله لاستیکی و پلاستیکی مقاوم در برابر آب و حرارت مقاوم در برابر حرارت (پلاستیک مناسب برای شلنگ کلاس B) – لوله های لاستیکی و پلاستیکی مقاوم در برابر روغن و پلاستیک (پلاستیک برای شلنگ های کلاس B مناسب نیست؛ مقاومت روغن و سوخت برای شلنگ های کلاس B لازم نیست) – یک یا چند لایه از تقویت مصنوعی پارچه (لازم نیست برای شلنگ نوع 3)؛ – یک یا چند سیم پیچ خورده در مواد لاستیکی یا پلاستیک (فقط برای شیلنگ نوع 2)؛ – یک پوشش لاستیکی و مقاوم به اتلاف ازن، گرما و سایش (برای شلنگ نوع 3 لازم نیست؛پلاستیک ها برای شلنگ های کلاس B مناسب نیستند).